مدح امام حسن عسکری علیه‌السلام و مرقد سامرا
این شهر سامره است و یا عرش کبریاست یـا کـعــبـۀ مـقــدّس دل هـای انــبـیـاسـت شهری که مطلع دو مه است و دو آفتاب کز نورشان به چشم دل اهل دل ضیاست اینجا مزار حضرت هادیّ و عسگری است اینجا حریم پاک دو محـبـوب کبـریاست اینجاست قـبـر حضرت هـادی ولیّ حق ابن الرّضا؛ علی؛ خلف پاک مرتضاست حاجت از او بخواه که باب الحوائج است درمان از او بگیر که خاک درش شفاست قبر امام عسکـری از جان و دل ببـوس زیـرا که قـبـله گـاه دل و کعـبـۀ ولاست مــولای خـلـق والــد مـهــدیّ مـنـتــظـر شمس الـولا، امـام اُمـم، حجّـت خـداست ایـنجـا مـزار عـمّـۀ صـاحـب زمـان بود آن اختری که دختر والشّمسُ و الضّحاست آن بانـویـی که مـحـرم سـرّ ولایت است نامش حکیمه فخر زنان شمسۀ حـیاست اینجا مـزار نرجـس پـاکـیـزه دامن است آن بانویی که مادر مولای عصر ماست از مـا ســلام بـاد به مـهـدیّ و مــادرش تا اهل بیت را شرف و عـزّت و بـقاست اینـجـا امـام عـصر بـه عـالـم قـدم نـهـاد مانند مرتضی که بر او کعـبه زادگاست اینجا مکان غیبت آن نجـل فـاطمه است اینجا محـلّ زمـزمـه و گـریه و دعـاست میثم بخوان دعای فـرج را در این حرم حاجات خود بخواه که از لطف حق رواست |